Fluisteraars
			   Bloem

1. Tere muur

Koud licht doorbreekt de mist
In twee valt de nevel uiteen
De tere muren van de huizen
Zuigen zich vol met vocht

Het gestamp van een moker
In de verte uit de schuur
De lucht ruikt naar stook
Vogels fluiten in de poel

Een oneven aantal bomen
Bewaken het oude veld
Links of rechts geen uitgang
Dat is ons nooit verteld

De boer komt nu zeker weten wel
Vanuit de deur hoor ik iets kraken
Zwarte mist komt naar benee
Hij splijt hout in twee

Vlammen slaan uit de pannen
Angst slaat nu toe
As dwarrelt door de kamer
En de beek kleurt zwart


2. Nasleep

Haag van bedorven woorden
Een uitvloeisel van gezucht
Koele nachtluchten komen
En doen de wereld krenken

Wat moeten wij verstaan
Onder een proef in de waanzin
Voor ons geldt het tegendeel
Het heelal kraakt in haar denken

Wat moeten wij verstaan


3. Eeuwige ram

De heerser van de doden
Met paard en wagen
De roep mocht niet baten
Zijn hart hield geen stand

Op hun hoofden zijn kransen
Hun gezichten achter maskers

Een parade rondom de stam
Zij schieten de goden aan
Melkachtige wolken kleuren
De donder rommelt aan

Eeuwige ram


4. Vlek

Imposante bomenrij
Die het pad pareert
Geeft mij sinds heugenis
Een vraag die nooit wordt gesteld
Maar in de lucht
Hangt als een arend
Zonder doel

Vlammenzeeën waren in jezelf
Woeste vuren branden in je kop
Schaduwen worden getekend
Likkende vlekken van de bomen


5. Maanruïne

Stuiven door de plassen
Langs een modderig pad
Schemer die intreedt
Maakt de hemel mat

De komst de avond
Brengt een hels kabaal
Wind doet stammen woelen
En maakt kronen kaal

Pikzwart is het duister
Het woud is aan het slaap
Wat hier ontwaakt
Slaakt een lange gaap

Maanruïne